گاه  پرواز  کبوتر  به هوا  مشتی  چند
روی بامی که زده سوت وصدا مشتی چند

کودکی در  پی تنظیم  نخ  بادکنک
فکر  افتادنش  اما رفقا  مشتی چند گاه  یک  آشپز  حرفه ایِ  وسواسی
ریگها ریخته در بین غذا مشتی چند یا پزشکی که به  همراه  نخ جراحی
باند را در شکم بنده خدا مشتی چند عده ای در صف دریافت وامی ارزان
وام یک روزه بدست وزرا مشتی چند عابری خسته نگاهش به مسافرکش شهر
شهر هم در صف یک ناز و ادا مشتی چند پایِ درسی که شده خسته و لِه استادش
خوابِ خوابند ادیب و ادبا مشتی چند یک  جوانِ  عزب  از  فرطِ  تجرّد  نالان
سرخوش از دائم و از صیغه جدا مشتی چند گوی سبقت بِربودند ولی جا ماندیم
گاف علم و هنرِ خودروی ما مشتی چند شاعران شعر و غزل از لب و ابرو گفتند
هاتفی گفت مرا شعر شما مشتی چند امیر اصلی

 

 

لقمه ی نانی ست 

 

که دیگر نیست

 

 

امیر اصلی