می کشد در بندم آن گیسوی پر اعجاز تو
مو‌ به مو سرها بریده گوشه ای از راز تو

من به درمان تو بیمارم به دردی لاعلاج
بام تبریزم ولیکن تشنه ی اهواز تو

تن چه میخواهد ز جان جز همرهی وعاشقی
جان چه میخواهد مگر جز لحظه ای ابراز تو

«دل خرابی می‌کند دلدار را آگه کنید»
این تفأل تحفه ای از خواجه ی شیراز تو

خنده ای بر لب بزن آفاق درافشان شود
معدن فیروزه و الماس در ایجاز تو

راز پنهان بازگو تا سر بگیرد این وصال
دل چه بی صبرانه در قدقامت طناز تو

#امیر_اصلی